For me, LIKE is intrinsically linked to Facebook. So is LEUK in Dutch. It's meant to be affirmative; but there's no room for nuance, such as ' a little like' - a little like. I don't like the word LIKE; while I find LEUK slightly less problematic. I am ambiguous about the significance. Visually, the four capitals have angular and sharp horizontal and vertical lines; I have marked the residual area with diagonal lines. Although the sound is inviting, as if with two arms you want to claim or pull something in for yourself, all the linear strokes repel. LIKE and LEUK are typical cliché words. In a personal conversation, you can't get away with these words; you continue to ask why something is liked. If the person can't explain it, they represent a superficial view of things.

Or would that be true of most four-letter words?



> LIKE is part of GEEN DADEN MAAR WOORDEN exhibition at Omstand, exhibition space for contemporary art, Arnhem - show runs till July 18 > Artist Talk at Finissage on Sunday 18th. Welcome!
>> More images FIVE FOUR, MORE LESS page

NL
Voor mij is LIKE is onlosmakelijk verbonden met Facebook. Net als LEUK in het Nederlands. Het is positief bedoeld; maar er is geen ruimte voor nuance, zoals ‘een beetje leuk’ - een beetje like. Ik hou niet van het woord LIKE; terwijl ik LEUK iets minder problematisch vind. Ik sta ambigue tegenover de betekenis. Visueel hebben de vier kapitalen hoekige en scherpe horizontale en verticale lijnen; de restvlak heb ik met diagonale lijnen gearceerd. Hoewel de klank uitnodigend is, alsof je met twee armen iets wil claimen of binnenhalen voor jezelf, stoten al die rechte lijnen af. LIKE en LEUK zijn typische cliché woorden. In een persoonlijk gesprek kun je niet wegkomen met deze woorden; je vraagt door waarom iets leuk is. Als degene dat niet kan uitleggen symboliseren ze een oppervlakkige kijk op de dingen.

Of zou dat voor de meeste vierletterwoorden gelden?