Gracia Khouw is a visual artist, creating both autonomous and site-specific work. In her paintings, drawings, digital prints and insitu work, she explores and rearranges the world in words. Characteristic of her work is the use of language, in the form of letters, words, sentences. The words she chooses - from Dutch, English and Indonesian - are detached from their meaning and move between abstract forms and legible letters.

Khouw has been making works on location since 2004. The social, historical, economic context of a particular place or the architectural form of indoor or outdoor space are important sources of connection. They often have a one-off character, tied to the period of execution. Each specific place is explored by her for the possibilities of giving shape to the matter of language in the specific context: "Language is an impetus. It is not the work itself. It's about the image, it can also be nonsense. The image does have to match external data, the circumstances and the situation. Language is also sound, and this also has to be consistent with rhythm, scale and composition." In her ongoing project Atjar, pisang, kroepoek, she zooms in precisely on the meaning and origin of words.

Her way of working is intuitive, sensory and methodical. In her autonomous work, Khouw paints word sequences and builds up her series playing with symmetry, grid and fragmentation. Sometimes in strict square blocks for the series of four-letter words, sometimes with whimsical contours for the series 'In between'. Whether she works in the privacy of the studio or in public spaces, Khouw always engages with the surroundings and the people who are there. Her work grounds itself in space and time.

Met woorden de wereld ordenen

Gracia Khouw is beeldend kunstenaar; ze maakt zowel autonoom als werk voor specifieke locaties. In haar schilderijen, tekeningen, digitale prints en insitu werk onderzoekt en ordent zij de wereld in woorden. Kenmerkend voor haar werk is het gebruik van taal, in de vorm van letters, woorden, zinnen. De woorden die zij kiest – uit het Nederlands, Engels en Indonesisch - komen los van hun betekenis en bewegen zich tussen abstracte vormen en leesbare letters.

Al vanaf 2004 maakt zij werken op locatie. De sociale, historische, economische context van een bepaalde plek of de architectonische vorm van binnen- of buitenruimte zijn belangrijke bronnen voor verbinding. Vaak heeft het een eenmalig karakter, gebonden aan de periode van uitvoering. Iedere specifieke plaats wordt door haar onderzocht op de mogelijkheden om de materie taal vorm te geven in de specifieke context: “Taal is een aanleiding. Het is niet het werk zelf. Het gaat om het beeld, het mag ook onzin zijn. Het beeld moet wel kloppen met externe gegevens, met de omstandigheden en de situatie. Taal is ook klank, en dit moet ook kloppen met het ritme, de schaal en de compositie.” In haar lopende project Atjar, pisang, kroepoek zoomt zij juist in op de betekenis en herkomst van woorden.

Haar werkwijze is intuïtief, sensitief en methodisch. Bij haar autonome werk, schildert Khouw woordreeksen en bouwt zij spelend met symmetrie, raster en fragmentatie haar series op. Soms in strenge vierkante blokken voor de reeks vierletterwoorden, soms met grillige contouren voor de reeks ‘Ertussendoor’. Of zij nu in de beslotenheid van het atelier werkt of in de openbare ruimte, altijd gaat Khouw de relatie aan met de omgeving en de mensen die er zijn. Haar werk grondt in de ruimte en tijd.