Kijken naar restvormen

(Scroll down for English)

Kijken naar restvormen - over het recente werk op berkenmultiplex / Looking at Residual Forms - about recent work on birch plywood

Thanks to / met dank aan
Riemer Reinsma
eindredacteur en woordenboekmaker

Translation editor
Lilian Cooper
artist working with drawing

Bij deze houten objecten aan de muur springen de geschilderde vormen in het oog. De vormen van de letters zijn blank gelaten; je ziet de nerf van het hout als een toevallige tekening door de vormen heen. Het werk zweeft een beetje, het hangt 2 cm van de muur af.

Je kunt het object op vier verschillende manieren zien. Aan de achterkant is een ophangsysteem zodat je het beeld ervanaf kunt halen en het in hoeken van 90 graden kunt draaien. Een metafoor voor het feit dat je de dingen vanuit verschillende hoeken kunt waarnemen. Ik wilde beelden maken die ook interessante inzichten bieden als je ze draait, als je ze op een andere manier waarneemt.
Natuurlijk kun je ieder ander willekeurig beeld óók kantelen, maar dat levert niet altijd een compositie op die ‘klopt’ – je merkt dat het ondersteboven hangt of gekanteld is. Bijvoorbeeld bij een schilderij van een landschap: lichtblauwe luchten aan de bovenkant, en groene of aardetinten aan de onderkant, met een horizon om de lucht en de aarde visueel van elkaar te scheiden.

Waarin verschilt dit object van een reclame- of informatiebord? Je ziet hier een houten plank met letters en gekleurde restvormen – de ruimtes tussen letters en binnen letters. Het zou een logobord kunnen zijn bij een bedrijf of een informatiebord bij een bouwput – maar daarvoor oogt het beeld misschien iets te complex en de boodschap komt niet eenduidig over. Je herkent alleen een reeks vormen en letters. Dat mensen graag lezen, of eigenlijk scannen dát er iets te lezen is, en willen weten wat er staat, is een van de redenen waarom ik taal en letters als grondstof gebruik voor mijn objecten. Ik neem woorden als vertrekpunt of als architectonisch geraamte voor beelden, en gebruik taal als lokmiddel. In deze serie werken gebruik ik de woorden: eroverheen, ertussendoor, ervandoor als uitgangspunt. Maar het lezen zet je in dit geval op het verkeerde been en roept meer vragen op dan er beantwoord worden. Wat zegt dat woord: eroverheen? Het roept onmiddellijk de vraag op: wáár overheen?

Ik ben gaan zoeken naar woorden die de onderlinge relaties aangeven tussen objecten, of tussen mens en object, en stuitte op deze zogenaamde voornaamwoordelijk bijwoorden. Het aan elkaar schrijven van voorzetsels en voornaamwoorden weerspiegelt een opmerkelijk grammaticale constructie in het Nederlands en Duits, al ben ik geen linguïst en heb ik dit niet verder onderzocht. Ik dacht dat ik hiermee ‘restvormen’ had gevonden in de táál: het zijn woorden die het ene met het andere verbinden en op zichzelf niets betekenen. Door ze te categoriseren als ‘…bijwoord’ lijkt het alsof ze er niet toe doen. In werkelijkheid zou je een zin niet kunnen begrijpen als je niet weet of iets eroverheen, ertussendoor of ervandoor plaatsvindt of gebeurt.

EN

Looking at Residual Forms

 The painted shapes of these wooden objects on the wall catch the eye. The form of the letters have been left blank; the grain of the wood appears as an accidental drawing through the shapes. The work seems to float lightly, it hangs 2 cm from the wall.

 You can see the object in four different ways. On the rear is a suspension system to enable you to move the image and rotate it through 90 degrees angles. A metaphor for the fact that you can see things from different perspectives. I wanted to make images that also provide interesting insights when you rotate them, when you perceive them in a different way. Of course, you can tilt any image, but that doesn't always produce a composition that's 'right' - you notice that it's upside down or tilted. For example in a painting of a landscape: light blue skies at the top, and shades of green or earth at the bottom, with a horizon to visually separate the sky from the earth.

 In what way does this object differ from an advertising or information board? Here you see a wooden board with letters and coloured remnants - the spaces between letters and inside letters. It could be a logo board of a company or an information board at a construction site - but the image might look a little too complex for that and the message comes across ambiguously. You can only recognize a series of shapes and letters. The fact that people like to read, or rather they scan that there is something to read, and want to know what it says, is one of the reasons why I use language and letters as raw materials for my objects. I take words as a starting point or as an architectural skeleton for images, and use language as a lure. In this series of works I use the Dutch words: eroverheen (over it), ertussendoor (in between – something), ervandoor (getting away from or out of something) as a starting point. But reading the word in this case puts you on the wrong track and raises more questions than it answers. What does that word say: over it? It immediately raises the question: over what?

I started looking for words that indicate the mutual relationships between objects, or between man and object, and came across these so-called pronouns. Writing prepositions and pronouns together reflects a remarkable grammatical construction in Dutch and German, although I am not a linguist and have not investigated this further. I thought here I found 'residual forms' [negative space] within language: they are words that connect one with the other and in themselves mean nothing. By categorizing them as '...adverb' it seems as if they don't matter. In reality you wouldn't be able to understand a sentence if you don't know whether something is happening over, in between or out of it.